۱۳۸۸ مرداد ۲۱, چهارشنبه

اجل معلق حکومت

اجل یا دقیقتر زمان مرگ بر دو نوع است(طبق قرآن). اجل مسمی و اجل معلق. اجل مسمی زمان مشخص و از پیش معین شده ای است ولی اجل معلق مشروط است. همینکه شرطش محقق شد فرا می رسد. ناگهان اتفاق می افتد و نامنتظره است.
حکومتها هم مثل آدمها هستند. دوران کودکی و بلوغ و پیری دارند و نهایتا زمان مرگشان فرا می رسد. گاهی هم به جای اجل مسمی اجل معلقشان فرا می رسد. مطالعه تحولات مرحله ای حکومتها از مباحث خیلی جالب است که اولین بار ابن خلدون آن را مدون کرد.
این بار به نظر می رسد در جمهوری اسلامی، ابر و باد و مه و خورشید وفلک در کارند تا اجل مسمای جمهوری اسلامی را به اجل معلقش تبدیل کنند. هیچ تدبیر و هوشمندی دیده نمی شود. این حکومت دارد همه اشتباهاتی را که همه حکومتهای سابق ایران و جهان کردند و ساقط شدند مرتکب می شود. انگار باید باور کنیم که اجل معلقش فرا رسیده است.

۴ نظر:

Amir گفت...

هم اميدوارم و هم نگران. فرض كنيم كه ا.ن. و خامنه اي رفتند. بعدش كي و چي؟

غریب آشنا گفت...

بعدش فضای باز خواهیم داشت و فرصت می کنیم که بحث کنیم. تو این بحثهای آزاد آدمها راهشونو پیدا می کنند. قرار هم نیست بعدش بهشت ساخته بشه. همین که جهنم نباشه کافیه.

Amir گفت...

داستان همين فضاي بازه. مطمئني؟؟!! مگه قرار نبود كه سال 57 هم آزاد بشي؟

غریب آشنا گفت...

اون موقع یک شخص فرهمند (کاریزما) وجود داشت که تونسته بود خودشو امام حسین زمان نشون بده و جلوی این فرآیند رو گرفت. فکر می کنم کلا دوره این تقدس مآبی ها گذشته. این تنها مزیتی هست که نسل جدید نسبت به نسل قبلی داره. بنابراین امیدوارم که در فضای باز دیگه همچون اتفاقی نیافته. اگر دقت کرده باشی اینها بیش از هرچیز از فضای باز سیاسی و اطلاعاتی می ترسند.