برو هر لحظه ایمان تازه گردان

از دوره راهنمایی که زمان جنگ بود یادم می آید یکی از نوشته های روی دیوارهای مدرسه این بود که اسلام نهالی است که با خون آبیاری می شود. وقتی از معلمهای دینی و قرآن و پرورشی و ... سوال می کردم که بالاخره دین برای انسانهاست یا انسانها برای دین و آیا انسانها وظیفه دارند که در راه آرمانهای ادیان قربانی شوند و یا اینکه ادیان برای یاد دادن زندگی بهتر به انسانها هستند جواب بدیهی همه آنها این بود که البته انسانها باید در راه دین قربانی شوند و نمونه اش هم امام حسین. بعد از آن هرچه بیشتر فکر کردم و مطالعه کردم این جواب برایم بی معنی و بی معنی تر شد. تازه اینها چیزهایی را در آن جهان وعده می دهند که در این جهان باید از آنها گذشت. همان چیزی که الان بد است و بی ارزش است و در شان انسان نیست در آن دنیا قرار است به عنوان پاداش مومنان به آنها داده شود. یک معامله خیلی ساده است. فعلا از کم بگذر و فداکاری کن تا شاید در آن دنیا بیشترش گیرت بیاید. البته این معامله طرفداران زیادی هم دارد. امام زمان هم که بیاید قرار است مفصلا خونریزی کند. قرار نیست که دشمنان تربیت و اصلاح شوند و دلهاشان نرم شود و دم مسیحایی او آنها را مستعد هدایت سازد. قرار است که به شکل فیزیکی حذف شوند آن هم به خشن ترین روش ممکن. دینی که به ما رسیده است آدمهایی تربیت می کند که جواب همه چیز را می دانند. از اسرار این دنیا و آن دنیا خبر دارند. اگر خودشان نمی دانند دست کم کسانی را در ایده آلهایشان می شناسند که آنها همه چیز می دانند. فکر می کنند در کتابشان از بیگ بنگ هم صحبت شده است (و مگر بیگ بنگ چقدر حقیقت دارد؟) و لابد فقط لازم است عده ای اول این نظریه را بسازند و بعد عده ای مومن معتقد هم آن را در کتابشان باز کشف کنند. فعلا فقط سرنخی دستتان دادم.
تربیت دینی و مذهبی ما غلط است و همه چیز را وارونه فهمیده ایم عمدا یا سهوا فرقی نمی کند. دلیلم هم این است که سربلند و عزیز و بزرگ و خوشبخت نیستیم. من طرفدار دینی هستم که به پیروانش می گوید همه حرفها را بشنوند و کتابها را بخوانند و پای سخنرانیها بنشینند و بعد بهترین را انتخاب کنند. دینی که دعوت به خواندن یک کتاب می کند فوق العاده خطرناک است. از آدمهایی که کتابهای زیادی می خوانند نترسید از آدمهایی بترسید که که فقط یک کتاب می خوانند.