خیلی علاقه مندم که یک گزارش جامع به همراه تحلیل از تبار(خانواده، تحصیلات، طبقه اجتماعی) مقامات ایران قبل و بعد از انقلاب بخوانم. این کار به نظرم چیزی کمتر از دست کم یک پایان نامه دکترا نیست. چه طور شد که مقامات ایران از محمد علی فروغی، ناتل خانلری، آموزگار و رزم آرا و ...که هرکدام در کار خود استاد،تحصیل کرده و باتجربه بودند (آنهم در دوره ای که تحصیل کردن خیلی سخت و محدود بود) تبدیل شدند به افرادی نظیر عسگر اولادی (با شش کلاس سواد وقتی که وزیر بازرگانی بود) و کردان (احتمالا فوق دیپلم را دارد!)و ....
شخصا فکر می کنم دلیل این اتفاق اصلاحات ارضی شاه بود. تا قبل از انقلاب سفید که به لحاظ عمق و مبنا یک انقلاب واقعی بود مقامها بین خانواده های بزرگ توزیع می شد (کاری ندارم که منشا این بزرگی چه بود،عادلانه بود یا نه). شاه پیش از آنکه یک طبقه متوسط قوی و تولیدکننده در ایران شکل بگیرد آنها را کنار گذاشت و در خلاء یک نیروی تثبیت گر اجتماعی انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. سرمایه داری تجاری (بازار) که نامطلوبترین نوع سرمایه داری است در پیوند با نیروهای بی هویت و سرگردانی که تفسیر خاصی از مذهب به آنها هویت بخشیده بود موفق شد سرمایه داری صنعتی را که مطلوبترین نوع سرمایه داری است از میدان به در کند و مقامها را بین بازار و روحانیون تقسیم کند.
نمی خواهم این نوشته به یک مقاله تبدیل شود ولی دوست دارم صحت ادعاهای مطرح شده در آن را با یک گزارش مستند بسنجم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر