۱۳۸۷ آذر ۶, چهارشنبه

رانندگی آمریکایی

حدود 70 درصد خودروهایی که در شهر تردد می کنند SUV (در ایران بیشتر پاترول گفته می شود) یا TRUCK (وانتهای غول پیکر) هستند. برای من که راننده پراید بودم دیدن منظره نوجوانهایی که ( به خصوص دخترها) سوار چنین خودروهایی می شوند هراس انگیز است به خصوص که ایده آنها در استفاده از چنین خودروهای پرقدرتی این است که اگر تصادفی رخ دهد آنها بازنده نخواهند بود!این نظریه به خصوص بین پیرها خیلی طرفدار دارد. رانندگی آمریکاییها اصلا خوب نیست و خیلی بی ملاحظه هستند. ولی عجیب است که به همین نسبت آمار تصادفات بالا نیست. یکی از مخوفترین این نوع خودروها HUMMER است که مصرف سوخت بسیار بالایی دارد. این نوع ماشین ابتدائا برای ارتش آمریکا تولید شده بود.
اینجا بر خلاف ایران نمی توان شغل و درآمد افراد را از روی مدل ماشینشان حدس زد. دسترسی افراد به انواع روشهای تامین مالی خرید خودرو به اضافه فرهنگ به شدت مصرف گرای آمریکایی باعث می شود تا شاهد پارک دست کم یک خودرو جلوی هر خانه باشید. با ماهی 350 دلار می توانید آخرین مدلهای تویوتا را تا 3 سال اجاره کنید و بعد از آن اگر مایل بودید همان را به قیمت روز خریداری کنید. در اروپا (آلمان) حدود 70 درصد خودروها از نوع استیشن، ون، مینی ون و هاچ بک بود. حمل و نقل عمومی در اروپا بسیار منظم و قوی و سهل الوصول است. خطوط اتوبوسرانی فعال و منظم هستند و با قطار تقریبا به همه شهرکها و روستاها دسترسی دارید(منظورم هر روستا یک ایستگاه قطار نیست). ظاهرا تصمیم گیران آمریکایی نخواسته اند که طرح مشابهی با اروپا در آمریکا پیاده کنند. شهرها و راهها و زندگی آمریکایی طوری طراحی شده است که شما حتما باید از خودرو شخصی استفاده کنید. دو بار در سال قیمت نفت خام در جهان بالا می رود. یکی در آغاز فصل سرد و هنگامی است که آمریکاییها سردشان می شود و باید خانه هایشان را گرم کنند. دومی در آغاز تابستان و همزمان با شروع مسافرتهای تابستانی آمریکاییهاست. 280 میلیون خودرو شخصی در آمریکا وجود دارد و تقریبا به ازاء هر شخصی که قابلیت رانندگی دارد 1.25 خودرو وجود دارد.

هیچ نظری موجود نیست: