زهی شرف و انصاف

آقای اوباما طبق راهبرد جدید هسته ای آمریکا اعلام کرده است که ایران و کره شمالی کشورهایی هستند که ممکن است مورد حملات هسته ای آمریکا قرار بگیرند (اینجا). سلاح های هسته ای سلاحهای کشتار جمعی هستند و برای ایجاد رعب و وحشت و فیصله نهایی و یک طرفه مخاصمات به کار می روند. منطق پشت این راهبرد جدید قانون جنگل است زیرا که هدف بمبارانهای هسته ای مردم عادی هستند وگرنه برای هدف گیری هر نوع مکان و پایگاه نظامی و امنیتی به قدر کافی و بیش از آن اسلحه های دقیق و موثر وجود دارد. از سیاستمداران آمریکایی انتظاری بیش از این نیست . آنها نشان داده اند که گرچه به خیل عظیمی از انسانهای دانشمند و فناوریهای نوین دسترسی دارند ولی در عرصه انسانیت و به هنگام تصمیم گیرهای دشوار چیزی به اخلاق و فضیلتهای انسانی نیفزوده اند. آنها بارها و بارها ذات پست انسانها را به نمایش گذاشته اند. روی سخنم با ایرانیهای فرهیخته و دانشمند و با فضیلت است. روی سخنم با رهبران سیاسی پر ادعا و بی عمل است. به خصوص رهبران فکری جنبش سبز را مخاطب قرار می دهم که چرا در برابر این سخنان سخیف و سیاست نابخردانه در برابر ملتهای ایران و کره شمالی موضع نمی گیرید؟ چرا آنرا محکوم نمی کنید؟ چرا معنی آن را برای مردم توضیح نمی دهید؟ کار زشت و سخن ناصواب از هر کسی باشد ناپسند است. در این بزنگاههاست که جوهره افراد و احزاب معلوم می شود و عیارشان آشکار می گردد. زهی شرف و انصاف، غیرت که فراموش شده است.