با فیلم سینمایی و در عرصه فعالیتهای سیاسی و اجتماعی می توان کارهای بزرگی انجام داد. می توان حکومتهای خودکامه و زورگو را نقد و رسوا کرد و اعتقادات خرافی را زیر سوال برد و آگاهی ایجاد نمود. یک فیلم سینمایی خوش ساخت به مراتب از بسیاری از دیگر فعالیتهای هنری فرهنگی و سیاسی موثرتر است. نسخه های آن به راحتی قابل تکثیر و دست به دست شدن است. از طرفی جامعه ایرانی میل زیادی به افشاگری دارد. تیراژ روزنامه ها و کتابها وقتی بالا می رود که افشاگری کنند. از بس که پنهانکاری شده است مردم مدام تشنه خبرهای پشت پرده هستند. حالا اگر کمی از این پشت پرده ها در فیلمهایی مثلا مثل جی.اف.کی ( فقط مثال می زنم و ارزشگذاری نمی کنم) بالا برود احتمالا شعاع آگاهی مردم از تهران به بسیاری از مناطق ایران گسترش می یابد.
اصلا کاشکی می شد از رهبران و نامزدها خواست که دنیای مطلوبشان را در قالب فیلم به مردم نشان بدهند و بگویند مثلا اگر آنها به همه اهدافشان برسند چه جور جامعه ای خواهیم داشت؟ وضع محیط زیست و رسیدگی به دعاوی و کیفیت زندگی مردم چگونه خواهد بود؟ آنوقت مردم می توانستند ببینند چه کسی سنجیده حرف می زند و چه کسی فریبکاری می کند. کسی مقدس نمی شد وسیاستمداران مجبور به استفاده از نظریات خردمندان می شدند. آیا کسی جرات دارد عدم ساخت این فیلمها را هم یک توطئه بنامد؟
۲ نظر:
از کرامات شیخ ما چه عجب....!!
همینو کم داشتیم که یه عده فیلمساز دقیقا مثل بعضی از وبلاگ نویسان ماکه از سر خوشی و البته تجربه؟! و سواد زیاد؟! اون سر دنیا نشستن و بزرگترین دقدقه فکریشون گرفتن اقامته و به اینوری ها میگن لنگش کن،اینا هم بیان و در مورد مسایل سیاسی و پشت پرده فیلم بسازن،و البته زمانی ارزشمند میشه که اونور آب باشه و با فول امکانات!!
نمی خوام جمله معروف امام حسین و
بگم ولی اگه با مردم رو راست نیستید با خودتون باشید.
بنازم به شرف بعضی ها که مرد و مردونه گفتن ما نمیتونیم تو ایران زندگی کنیم و رفتن و برای پر کردن خلاهای فکری و شخصیتی خودشون از این کارا نکردن و ادای آدمای بزرگ و روشنفکر رو درنیاوردن.
می دونی چرا کسی فیلم نمی سازه؟
چون آدم این کاره نداریم
فیلم سازمون هم مثل بقیه مون، پول پرست و مفت خور و بی سواده
اصلا از مردم عوام هم بدتره، چون سلاح برنده ای در دست داره. مثل همون آخوند بازاری و عوام پسند
...
داستان جماعت "روشنفکر" هنری که واقعا جای خود داره
ارسال یک نظر