ازبین همه فیزیک خوانده های شریف که آنها را می شناسم کسی نیست که در یکی از دانشگاههای آمریکا در رشته فیزیک استاد شده باشد. البته تا دلتان بخواهد پسادکترا یا postdoc موجود است. برعکس تعداد زیادی از ریاضی خوانده های شریف هستند که الآن استادان دانشگاههای معتبر آمریکا هستند. چند تا از آنها عبارتند از مریم میرزاخانی،رویا بهشتی، مهتا خسروی و حسین نمازی . داستان رشته های مهندسی هم که به نظرم کاملا متفاوت است. جالب اینکه تعداد مقالات این استادان ریاضی خیلی کمتر از آن پسادکترهای فیزیک است. دلیلش هم قطعا این نیست که ریاضی سخت تر است چون متوسط تعداد مقالات دیگر استادان ریاضی با استادان فیزیک قابل مقایسه است. حالا مانده ام که دلیلش چیست؟ آیا ربطی به بازار کار دارد یا نه؟
۲ نظر:
جواب همونجوری که خودت هم گفتی بازار کاره.
مطمئن نیستم.خیلی از این بچه ها با ادعای نقض نسبیت و این حرفها وارد فیزیک شدند.بیشترشون هم نظری کار بودند که بازار چندانی نداره. اگر بحث ریسک ثبات شغلی خارج از دانشگاه رو هم در نظر بگیریم به جواب دیگه ای می رسیم. ولی کلا به داده های بیشتری نیاز دارم.
ارسال یک نظر