کلمه الحق یراد بهالباطل

داستان انتخابات به جاهای هیجان انگیزی رسیده است و خیلی سخت است که هیجان زده مطلب ننویسم. الآن وقتی است که هدف وسیله را توجیه می کند. نقابها برداشته می شوند و افشاگری تقدیس می شود. برای جمهوری اسلامی دیگر حیاط خلوتی باقی نمانده است. احمدی نژادی ها دست به قمار زده اند. اگر گروه مقابل هم دست به قمار و افشاگری بزند مشاهده خواهد شد که هیچ دست پاکی وجود ندارد و این موجودیت همه گروهها را تهدید می کند. اگر هم قمار نکنند بازنده هستند چون ملت ایران عاشق افشاگری هستند. ظاهرا طرفداران احمدی نژاد مطمئن هستند که رقبا مثل آنها اقدام به پرده دری نخواهند کرد.
احمدی نژاد برروی احساس عمومی مردم نسبت به سوء استفاده از بیت المال و ویژه خواریها خیلی سرمایه گذاری کرده است. این کار یک بار جواب داد و شاید این بار هم جواب بدهد. اشاره به این سوء استفاده ها گرچه حرف حقی است ولی از جایگاه حق گفته نمی شود: کلمـه الحق یراد بهالباطل. ناپاکی رقبا دلیلی بر پاکی خودی ها نیست. نگاهی به آمارهای دروغ و سوابق اعضای کابینه احمدی نژاد موید این نکته است.
نتیجه ای که می گیرم این است که بعد از گذشت 30 سال از عمر جمهوری اسلامی این حکومت هنوز مستقر نشده است. هنوز این قطار در هر ایستگاه یک عده را پیاده می کند. هنوز نتوانسته اند در مورد گردش قدرت،گردش اطلاعات و تعریف منافع ملی یک اجماع ایجاد کنند. با توجه به موازنه قوای فعلی خیلی بعید می دانم که نتیجه انتخابات از صندوقهای رای در بیاید. مهم نیست که داخل صندوقها چیست مهم آن است که آیا قماربازها به قمار خود ادامه خواهند داد یا نه؟ احتمالا شورای نگهبان یا یک حکم حکومتی دیگر سرنوشت این دوره را مشخص خواهد کرد.آیا اصلاح طلبان حاضرند در مقابل حکم حکومتی بایستند و هزینه بدهند؟البته این راه هم نیاز به مقدماتی دارد مانند افشاگری بیشتر، ایجاد درگیری و تنش، بر هم زدن نظم عمومی و ...به هر حال هر گروه که برنده شود سرمایه اجتماعی ایرانیها کاهش جبران ناپذیری پیدا کرده است.