امام حسین (ع) راجع به قیام خود می گوید انما خرجت لطلب الاصلاح فی امت جدی. قیام او را مقایسه کنید با اصلاح طلبهای تو سری خور ایران. فعلا از نقش و موضع اصلاح طلبان فعلی در دوره آیت الله خمینی می گذرم. نگاه کنیم به رفتار و گفتار و کردار فعلی شان. دولتی از لمپنها و دروغگویان و فریبکاران تشکیل شده است و آیت الله خامنه ای که بارها گفته است آگاه ترین شخص مملکت است و از همه چیز خبر دارد از این دولت حمایت کامل و غیر قانونی می کند. آقایان موسوی و کروبی گفته اند که قائل به تقلب و کودتا هستند و دولت را غیر مشروع می دانند. حالا چه طور است دولتی که مشروعیت ندارد قانونش باید محترم شمرده شود؟ این چه فریبی است؟ خط قرمزی که این دولت تعیین کند هم نباید مشروعیت داشته باشد. الآن زمانی است که قانون شکنی باید عبادت به حساب بیاید. دست کم در باور آقایان موسوی و کروبی باید چنین باشد. پس چرا این جماعت همچنان نامه پراکنی و مصلحت اندیشی می کنند؟ منتظر چه هستند؟ منتظر مردمند تا آنها را به حکومت برسانند ؟ اینها هر چه هستند اصلاح طلب دست کم به روایت امام حسین (ع) نیستند.
۳ نظر:
غريب جان
مقايسه با امام حسين كمي سخت است.
امام حسين هم سالياني با معاويه در صلح بسر برد.
البته منظورم اين نيست كه از كروبي و امثال او دفاع كنم كه همه كساني كه چشم باز و كمي حافظه دارند، او و امثال او را مي شناسند و مي دانند كه داد و فرياد آنها براي احقاق حقوق مردم نيست، دعوا بر سر لحاف ملاست.
كروبي و يارانش كه امروز وااسلاما مي كنند، كجا بودند آن روزهاي نكبت دهه 60؟
فعلا بگذار بر سر هم بزنند تا مگر كمي واقعيت ها عريان شود.
اشکال نداره بذار تو سر هم بزنند ولی اسمشون نباید اصلاح طلب باشه.
تو سر هم بزنند ولی اسمشون اصلاح طلب نباشه.
ارسال یک نظر