مقایسه کنید مراتب کاردانی و تخصص کارگزاران حکومت پهلوی را با حکومت جمهوری اسلامی از آغاز تا کنون. سواد هژیر( از ادبای سبعه) و رزم آرا(پایه گذار اداره جغرافیایی ارتش) و ناتل خانلری(تدوین کننده دستور فارسی بر مبنای زبان فرانسه) و فروغی (نویسنده سیر حکمت در اروپا و مصحح دیوان شعرا) و داور( موسس نظام نوین دادگستری) و تیمورتاش و آموزگار را مقایسه کنید با سواد امثال عسگر اولادی و کردان و احمدی نژاد و رفیق دوست. خود جمهوری اسلامی هم به این موضوع معترف بوده است و به خاطر همین، بحث تعهد در برابر تخصص را به خصوص در اوایل انقلاب مطرح کرده بود. علی رغم دسترسی کارگزاران جمهوری اسلامی به سهمیه ها و تسهیلات مدیریتی برای ادامه تحصیل و بعد از گذشت 30 سال، نه تنها وضع بهتر نشده بلکه در بسیاری موارد بدتر شده است. جمهوری اسلامی که به خاطر قهر نخبگان و مهاجرت و انزوای آنها به متخصصانی بهتر از درجه 2 دسترسی نداشته اکنون به دست درجه 3 ها (و بیشتر) افتاده است. هیچ کدام از مسوولان جمهوری اسلامی را چه حوزوی و چه دانشگاهی نمی شناسم که در رشته خودشان زحمت فوق العاده ای کشیده باشند و سرآمد باشند. آیت الله خامنه ای حکم سوادش را از مجلس خبرگان که مجمعی سیاسی است گرفت و نه از مجتهدان تراز اول. آقای احمدی نژاد با اینکه ادعای استادی دانشگاه دارد حتی یک مقاله علمی چاپ نکرده و بنا به قولی دکترای صلواتی گرفته است. داستان کردان و رحیمی هم که اظهر من الشمس است. خانم ابتکار مقاله تقلبی در نیچر چاپ می کند و وزیر صنایع دولت احمدی نژاد هم اختراع دزدی می کند. سعید لو هم که از دانشگاه هارتفورد نا امید شد. بقیه اش را شما خودتان بهتر می دانید.
آدمهایی از درجه 3 به بالا می خواهند بر مردمانی درجه دو که می خواهند درجه یک باشد حکومت کنند و قصد دارند با دنیای آدمهای درجه یک هم در بیافتند. آیا نتیجه چیزی جز شکست و نابودی خواهد بود؟ فعلا هزینه همه این شکستها یا از چاههای نفت در می آید و یا مردم ایران با جان و مال خود آن را می پردازند. تاریخ بارها شاهد پیروزی درجه 2 ها و درجه 3 ها بر درجه 1 ها بوده است ولی هیچ وقت نشان نداده است که آنها توانسته باشند تمدنی بسازند. تمدنها را درجه 1 ها ساخته اند.این حکومت صرفنظر از مباحث مقبولیت و مشروعیت و تنها بر مبنای کارآمدی تا وقتی بقا دارد که پول نفت کافی باشد وعده ای قابل توجه از مردم حاضر به بذل جان و مال خود برای آن باشند.
آدمهایی از درجه 3 به بالا می خواهند بر مردمانی درجه دو که می خواهند درجه یک باشد حکومت کنند و قصد دارند با دنیای آدمهای درجه یک هم در بیافتند. آیا نتیجه چیزی جز شکست و نابودی خواهد بود؟ فعلا هزینه همه این شکستها یا از چاههای نفت در می آید و یا مردم ایران با جان و مال خود آن را می پردازند. تاریخ بارها شاهد پیروزی درجه 2 ها و درجه 3 ها بر درجه 1 ها بوده است ولی هیچ وقت نشان نداده است که آنها توانسته باشند تمدنی بسازند. تمدنها را درجه 1 ها ساخته اند.این حکومت صرفنظر از مباحث مقبولیت و مشروعیت و تنها بر مبنای کارآمدی تا وقتی بقا دارد که پول نفت کافی باشد وعده ای قابل توجه از مردم حاضر به بذل جان و مال خود برای آن باشند.
۲ نظر:
دست به قلم داشتن هم نعمتیه. این حرفهایی که شما میزنی، توی ذهن منم هست، اما هیچوقت نمیتونم انقدر قشنگ اونها رو به زبون بیارم، یا روی کاغذ پیاده کنم.
دست مریزاد!
ما مخلصیم.
کاش من هم نویسنده خوبی بودم. ممنون که نظر دادی.
ارسال یک نظر