در جمهوری اسلامی هیچ برنامه ای وجود ندارد. نه نظام تربیتی برای انسانها طراحی شده است که نشان دهد آدمهای این نظام چه توانایی هایی را باید به لحاظ آموزشی و اخلاقی کسب کنند و نه الگویی برای تعریف زندگی ایده آل در سایه این حکومت وجود دارد. هیچ برنامه جامعی برای بهره برداری از آب و خاک، تعامل با کشورهای دیگر، گسترش دانایی و سلامتی و.....وجود ندارد. همه برنامه های ادعایی هم ته مانده های برنامه های قبل از انقلاب و یا تکمیل شده آنها هستند که روی دست حکومت مانده اند و البته کمی هم با شور انقلابی و ادعاهای عدالت طلبانه و توسعه گرایانه بعضی چپگراها و تکنوکراتها مخلوط شده اند. با این وضع و با این همه اصرار کور برای راه انداختن بساط تظاهر دینی که مخالف فطرت و نیز نظام مسلط جهانی است ، ایران و حکومت ایران در طی یک فرآیند دردناک طولانی مدت و پرهزینه در نظام جهانی حل و هضم خواهد شد. این فرآیند به طول عمر جمهوری اسلامی ربطی ندارد چون ماده فرآیند ملت ایران است. جمهوری اسلامی قطاری است که رو به قبله غرب حرکت می کند ولی سینه زنی و عزاداری هم در آن مجاز است.
توضیح: این متن بیش از حد مودبانه و محافظه کارانه نوشته شده است.
توضیح: این متن بیش از حد مودبانه و محافظه کارانه نوشته شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر