معرکه ای در پیش است

صحنه سیاست در ایران به صحنه نمایشی تلخ و تهوع آور تبدیل شده است. به قدری دروغ و فریب و رذالت در آن زیاد است که باور نکردنی است. آقای احمدی نژاد پرونده مسکوت نگه داشته شده ای در مورد 300 میلیارد تومان هزینه بدون سند شهرداری تهران دارد. در حضور آیت الله جوادی آملی ادعای داشتن هاله نور به هنگام سخنرانی در سازمان ملل کرد که فیلمش را خیلی ها دیدند و خودش بعدا آن را تکذیب کرد. در دیدار با 110 تن از نمایندگان مجلس و وقتی که کاندیدای ریاست جمهوری نهم بود گفت که نفت باید سر سفره مردم بیاید و این جمله تیتر کیهان شد ولی باز هم آن را تکذیب کرد. وزیر 160 میلیارد تومانی اش هم پرونده مسکوتی راجع به مبادله نفت دارد. وقتی ولی او به او امر می کند که معاونش را عزل کند 6 روز تعلل می کند و بعد در یک دهان کجی آشکار او را به ریاست دفترش می گمارد که به نظر من از معاون اولی مهمتر است. آیت الله خامنه ای قبلا یک بار به خاتمی امر کرده بود رییس دفترش ابطحی را عزل کند چون رییس دفتر باید امین و مورد اعتماد باشد و به منزله چشم و گوش رییس جمهور است و او اطاعت کرده بود. اخیرا هم ظاهرا حقوق بازنشستگان که دو ماه قبل از انتخابات زیاد شده بود به سطح پرداختهای قبلی بازگشته است و معجزات دیگر هنوز در راه است .آقای احمدی نژاد برای زن محجبه ای که توسط یک افراطی در آلمان کشته می شود سینه چاک می کند ولی مخالفینش را خس و خاشاک می داند و حق حیات را هم از آنها سلب می کند. آقای باهنر هم وقتی گفته بود که زنده ماندن برخی از مخالفین دولت و اصلاح طلبها فقط به خاطر لطف نظام است.
به نظرم آنچه آقای احمدی نژاد را اینچنین گشاده دست و جسور و بیباک کرده است فقط و فقط فساد گسترده سیاسی و مالی مدیران نظام است. لابد از همه آقایان پرونده ای سنگین در دست دارد که این طور ساکتند و دم بر نمی آورند. افشاگری چیزی است که آنها را می ترساند.آقای احمدی نژاد با پرونده هایی که دارد یا همه را خفه می کند و یا همه نظام را با خودش به سقوط می کشاند. در این نوع بازی سیاسی کسی برنده است که کثیف تر بازی کند. هر چه بی حیا تر و دریده تر پیروزتر. با اوضاعی که می بینم احمدی نژاد قطعا نخواهد توانست دوره دوم خودش را اگر آغاز کند به پایان ببرد ولی آیا نظام را هم به نابودی خواهد کشاند یا نه باید دید. معرکه ای در پیش است.