اتفاق خاصی نخواهد افتاد

کاشکی احمدی نژاد سرچشمه همه فسادها بود. کاشکی می شد فرض کرد که او همان ضحاک و یا یزید است. کاشکی می شد امیدوار بود که او در نبرد با فریدون و امام حسین (ع) نابود شود. کاشکی می شد همه تباهیها و سیاهیهای یک ملت را به پای او نوشت و بعد کاوه ای پیدا می شد و او را به پایین می کشید. البته که اینطور نیست. نه احمدی نژاد یزید است و نه افراد مقابلش امام حسین (ع).
مردم ایران هنوز دنبال قهرمان می گردند. تا آمدن قهرمان اصلی (امام زمان) به قهرمانهای کوچکتر دل می بندند: رضا شاه، مصدق، آیت الله خمینی، خاتمی و حالا لابد میر حسین موسوی. فعلا قصد قضاوت ندارم چرا که مثل قاضی، پرونده ها دستم نیست، ولی خیلی بعید می دانم جماعتی که فعلا سر کار هستند با انتخابات از قدرت کنار بروند. ممکن است با انتخابات سر کار بیایند ولی با انتخابات رفتنی نیستند. اگر بروند خیلی چیزها را با خودشان می برند. هنوز منتظر خیلی از افشاگریها هستم. البته باید منتظر ماند و دید ولی گفته باشم که ای جماعت خیلی اتفاق بزرگی نخواهد افتاد. تفکر احمدی نژادی بخشی انکار ناشدنی از هویت جمعی ما ایرانیهاست. این هویت هم به این سادگیها از بین نمی رود. یونانیها، عربها، ترکها،مغولها و ...به ایران آمدند و هر کدام به نوعی آب این مملکت را گل آلود کردند و ماهی گرفتند و میراثهای زشتی از خود به جا گذاشتند ولی هیچ گزارشی از رفتن خودشان و آثارشان نیست. باید قهرمانها را بین خودمان و در وجود خودمان پیدا کنیم.
فریدون فرخ فرشته نبود
ز مشک و ز عنبر سرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکویی
تو داد و دهش کن فریدون تویی